Lekcja prawa w starosądeckim ogólniaku

Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Starym Sączu przyjęło 07.02.2019 r. na lekcji PRAWA Gimnazjalistów. Sala wypełniona po brzegi. „Prawnicy” z klasy 1 B przyjęli młodzież z przyjemnością i wciągnęła wszystkich w rolę publiczności na prawdziwej Sali sądowej.  Rozprawa pod tytułem UPORCZYWE NĘKANIE przedstawia postać Roberta zakochanego w Kindze, który nie mógł znieść, że z nim zerwała i zaczęła spotykać się z Tomkiem. Zaczął więc ją śledzić i prześladować na każdym kroku. Kilkukrotnie doszło do słownych utarczek i przepychanek, w których udział brał również Tomek. Robert wysyłał Kindze codziennie kilkadziesiąt sms-ów, dzwoni, grozi i prosi o to by wróciła.  Groziło mu do 3 lat pozbawienia wolności.

Jaki był finał tej sprawy?

Po przepychankach oskarżyciela posiłkowego/ Kingi i oskarżyciela  publicznego z mecenasem i oskarżonym, a także dokładne opisy zdarzeń świadków Tomka, Laury i Zenobii pozwoliły zakończyć długą sprawę wyrokiem.

Zanim podano wyrok Prokurator wydał swoją długą i moralną mowę końcową

Wolność to jedno z podstawowych praw każdego człowieka. Naruszenie jej, niezależnie od motywacji, godzi w samą istotę ludzkiego istnienia. „Szlachetne pobudki”, którymi kierował się oskarżony – walka o utraconą miłość, chęć obrony ukochanej – nie stanowią żadnego usprawiedliwienia dla odbierania młodej dziewczynie swobody co do wyboru jak i z kim chce żyć. Działania oskarżonego takie jak: nachodzenie pokrzywdzonej w pracy, czekanie pod domem, zadręczanie jej – z pewnością niemałą liczbą smsów i telefonów, – spowodowały u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszyły jej prywatność. A więc czyn Roberta Powsinogi bez wątpienia wypełnia znamiona czynu opisanego w art. 190a § 1 kodeksu karnego. W związku z powyższym a także z uwagi na fakt, że oskarżony nie był wcześniej karany, wnoszę o karę jednego roku pozbawienia wolności.

Po mowie Prokuratora wystąpił Mecenas

Wysoki Sądzie, czas na podsumowanie. Mój klient, Robert Powsinoga, to mężczyzna wierzący w dawne ideały. Ideały, zgodnie z którymi, obietnica dana drugiej osobie nie jest tylko mrzonką, słowem rzuconym na wiatr. Dla mojego klienta przysięgi poczynione w trakcie ponad 2-letniego związku oznaczały pewne zobowiązanie, na straży którego stoi nie tylko honor, ale także miłość. Tak! Miłość – bo przecież to o niej pokrzywdzona zapewniała mojego klienta przez cały czas trwa- nia ich związku. Nie dziwne z atem, że mężczyzna o takich wartościach, świadomy zobowiązań, dowiedziawszy się o nieszczerości uczuć swojej wybranki, aby dotrzymać danego słowa i ochronić  pokrzywdzoną przed podejrzanymi osobnikami niczym tonący chwyta się brzytwy. Należy pamiętać, że mój klient nigdy, co zostało potwierdzone przez zeznania świadków, nie użył obraźliwych słów względem pokrzywdzonej ani nie stosował przemocy fizycznej. Proszę, aby Wysoki Sąd, wziął pod uwagę w trakcie wyrokowania: młody wiek mojego klienta, jego niekaralność oraz brak jakiegokolwiek konfliktu z prawem. Zważywszy na przytoczone przeze mnie okoliczności wnoszę o uniewinnienie. Dziękuję.

Skończyło się Wyrokiem uniewinniającym Roberta!!!!

Sąd w uzasadnieniu wyroku  stwierdził, że oskarżony przyznał się, co prawda, do dokonania czynności wymienionych w art. 190 a § 1. Kodeksu karnego, ale podkreślił, że ich nasilenie nie przekraczało – jeśli chodzi o kontaktowanie się – 2 smsów i 1 połączenia telefonicznego dziennie oraz -w kwestii nachodzenia – kilku razy w ciągu tych kilku miesięcy. W ocenie sądu nie wyczerpuje to znamienia „uporczywości”, które jest decydującym czynnikiem pod względem ustalenia karalności czynności wymienionych w art. 190 § 1 kodeksu karnego. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, należy wskazać, że zeznania świadków nie wskazują jednoznacznie na intensywność i częstotliwość działań oskarżonego, dlatego na podstawie art. 17 § 1 pkt 1, z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu sąd wydał wyrok uniewinniający.

Na koniec Sąd pouczył strony o możliwości odwołania.

Sala nie była zadowolona z wyniku sprawy, Sąd uciszał wszystkich i prosił o spokojne wyjście.