Sądecka Prokuratura skierowała akt oskarżenia przeciwko lekarce SOR

Prokurator Okręgowy w Nowym Sączu w dniu 11 października 2016 skierował do Sądu Rejonowego w Limanowej akt oskarżenia przeciwko A.K. zarzucając popełnienie przestępstwa z art. 160 § 2 i 3 k.k.To dalsza część w głośnej sprawie śmierci małżeństwa z Kamionki Małej.

Przypomnijmy.  W piątek 31 lipca 2015 roku do 58-letniego Józefa G. wezwano pogotowie ratunkowe. Doszło do pomyłki przez co karetka jechała 12 minut dłużej (prokuratura umorzyła w tej sprawie śledztwo). Kolejnego dnia do szpitala w Limanowej trafiła żona zmarłego mężczyzny z bólem w klatce piersiowej. Zakładano, że może być on spowodowany stresem. Zlecono badania i konsultacje, jednak w pewnym momencie u 56-latki doszło do zatrzymania akcji serca. Kilku lekarzy reanimowało pacjentkę przez ponad półtorej godziny. Bezskutecznie.

Według Prokuratury Okręgowej w Nowym Sączu przestępstwo miało polegać na tym „iż dniu 1 sierpnia 2015 roku jako lekarz Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Szpitalu Powiatowym w Limanowej będąc z tego powodu osobą, na której ciąży obowiązek opieki nad pacjentami tego Oddziału, nieumyślnie naraziła pacjentkę M.G. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w ten sposób, że w sytuacji gdy dane z wywiadu z bólem w klatce piersiowej sugerowały ostry zespół wieńcowy zleciła wykonanie badanie EKG, które wykluczyło zawał mięśnia sercowego uniesieniem odcinka ST, ale potwierdziło niedokrwienie mięśnia sercowego, zaniechała unieruchomienia i monitorowania pacjentki w odpowiednich warunkach szpitalnych, włączenia odpowiedniego leczeni, a gdy wyniki oznaczenia stężenia tropiny I we krwi dawały podstawy do rozpoznania zawału mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST, zaniechała konsultacji z kardiologiem z oddziału kardiologii inwazyjnej celem zakwalifikowania pacjentki do koronarografii i ewentualnie angioplastyki, pomimo istnienia wskazań do przeprowadzenia tych zabiegów, co zwiększało ryzyko powikłań zawału mięśnia sercowego i przez to zmniejszyło szansę przeżycia pacjentki i spowodowało eskalację grożącego jej niebezpieczeństwa w przebiegu choroby”